Życiorys chor. Jerzego Paca- Patrona Szkoły Podstawowej w Życzynie

            chor. Jerzy Pac        

                                      Życiorys Jerzego PACA                   

     Jerzy Pac urodził się 12 czerwca 1925 roku w Warszawie, jako syn Stanisława Paca i Marii z domu Wasiak. Jego Ojciec był właścicielem młyna i znanym działaczem społecznym, a matka nauczycielką. Od wczesnego dzieciństwa wychowywał się w Życzynie,  gdzie ukończył szkołę podstawową. Następnie  zdał egzamin do klasy pierwszej gimnazjum w Warszawie, którą ukończył przed wybuchem II wojny światowej. Ponieważ gimnazja zostały zamknięte, kontynuował naukę na tajnych kompletach w Warszawie, mieszkając u swojego wuja ks. Kazimierza Wasiaka. Wakacje letnie i ferie świąteczne spędzał zawsze w Życzynie u rodziców. W czasie nauki w Warszawie  nawiązał kontakt z Ruchem Oporu Armii Krajowej. Jerzy Pac zgłosił  się na ochotnika do Wojska Polskiego.  Po ukończeniu Szkoły Oficerskiej II Armii w grudniu 1944 roku  jako młody oficer dostał przydział do 33 Pułku Piechoty na stanowisko dowódcy plutonu dział przeciwpancernych. Szlak bojowy chorążego Jerzego Paca rozpoczął się w styczniu 1945 roku. Wraz z początkiem ofensywy Armii Czerwonej 33 Pułk Piechoty podążał na zachód, wyzwalając zajęte przez Niemców ziemie polskie. Niemcy zatrzymali się dopiero na Odrze i Nysie Łużyckiej. Nowa ofensywa rozpoczęła się 15 kwietnia 1945 roku. Pod silnym ogniem dział niemieckich piechota przeprawiała  się przez Nysę Łużycką.  Jerzy Pac zginął 18 kwietnia w Neusorge, trafiony kulą niemieckiego snajpera  w czasie likwidacji gniazda karabinów maszynowych wroga. Został pochowany w bezimiennej mogile żołnierskiej w Zgorzelcu.

Za osobiste męstwo i odwagę został pośmiertnie odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.

                              Małgorzata Matusiak-Gruszka

Źródło: Wspomnienia pani Marii Andrószowskiej